കണ്ണന്‍

കൂട്ടുകാരന്റെ വീട്ടിന്റെ മുറ്റം കടക്കുമ്പൊ അവന്റെ മകന്‍ മുറ്റത്തിരുന്ന് മണ്ണുവാരി തിന്നുന്നു. കുട്ടിയുടെ കൈ കടന്നുപിടിച്ച് മോന്റെ പേരെന്താ എന്നു ചോദിച്ചപ്പോ അവന്‍ ചിരിച്ചുകൊണ്ട് കണ്ണന്‍ എന്നു പറഞ്ഞു. മണ്ണു തിന്നാതെ, വായ കാട്ട് എന്നു പറഞ്ഞപ്പൊ അവന്‍ വീണ്ടും ചിരിച്ചു. ഉണ്ണിക്കണ്ണന്റെ വായ തുറന്ന് ഈരേഴു പതിനാലു ലോകവും അതില്‍ കിടന്ന് കറങ്ങുന്നതു കാണാനുള്ള ശക്തിയില്ലാതെ പാപാത്മാവായ ഞാന്‍ പടികടക്കാതെ തിരിഞ്ഞു നടന്നു.